Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

SKIN ALLEY 1968-1974





    Αγγλική μπάντα ενεργή απ'το '68 - '74 μουσικά πιστή στο πνεύμα της εποχής της.Έβγαλαν 4 δίσκους αρκετά διαφορετικούς ο ένας απ'τον άλλον με τον πρώτο να είναι αρκετά χίππικος σαν αντίληψη του ήχου και σχετικά μελαγχολικός.Προωθόντας  την πολυφωνία ως μουσική άποψη χρησιμοποιούν αρκετά όργανα για να διανθίσουν τον ήχο τους πέραν των κλασσικών και καταφέρνουν έτσι να ξεχωρίσουν ηχητικά από πολλές μπάντες της περιόδου των τελών των '60s με το διακριτικό φλάουτο να ξεχωρίζει.Όλα αυτά στο πρώτο ομώνυμο δισκάκι τους SKIN ALLEY με το φανταστικά ειρωνικό εξώφυλλο.Προσωπικά σε αυτή τους τη φάση  μου θυμίζουν GENTLE GIANT χωρίς το progressive.



    Δυο χρόνια αργότερα κυκλοφορούν το δεύτερο δισκάκι τους " To Pagham and Beyond" στο οποίο αλλάζουν τον προηγούμενο τραγουδιστή τους Tomas Crible ο οποίος αποχωρεί για να παίξει μπάσο στους HAWKWIND και τον αντικαθιστούν με τον Nick Graham των ATOMIC ROOSTER.Επίσης υπάρχει και μια μικρή αλλαγή στον ήχο μιας που κρατάνε τα πνευστά αλλά αυξάνουν κάπως  το groove  και σε σημεία το τζαζίζουν διατηρώντας μια απίστευτη πολυμορφία που σου αφήνει το συναίσθημα του jamming....Πανέμορφος δίσκος indeed.....



  Πιστοί στο ραντεβού τους με την ιστορία το 1972 κυκλοφορούν το "Two Quid Deal?" στο οποίο πάνε την μουσική τους ένα level παραπάνω κρατώντας το τζαμάρισμα δίνοντας όμως μεγαλύτερη έμφαση στις κιθάρες πλέον ,βγάζωντας έτσι στην ουσία τον πιο rock δίσκο τους μέχρι τότε καθώς έχουν βαρύνει τον ήχο τους και το μπάσο είναι επίσης αρκετά μπροστά.Ο πειραματισμός τους επίσης με την funk αυξάνει το ενδιαφέρον αλλά ταυτόχρονα και τα γούστα!!
Το "Two Quid Deal? " βγάζει μια χαλαρή αλητεία που σε κάνει να θέλεις να χορέψεις χωρίς όμως οι τύποι να κοπανάνε σαν να μην υπάρχει αύριο..Το εν λόγω concept συμπληρώνει το κωλοπαιδαρίστικο artwork με τον καλύτερο τρόπο...Μαγεία!!



   Ένα χρόνο αργότερα το '73 κυκλοφορούν το τέταρτο και τελευταίο άλμπουμ τους "Skintight" το  οποίο καμμία σχέση δεν έχει με τα προηγούμενα ηχογραφήματά τους μιας που έχει χαθεί οποιαδήποτε αχτίδα πειραματισμού .Τα κομμάτια είναι κομμένα και ραμμένα για το ραδιόφωνο χωρίς όμως να είναι άσχημα απλά σε σχέση με τα προηγούμενα είναι θα έλεγε κανείς βατά.Αμερικάνικο rock  σε φάσεις με έμφαση όμως ,όπως πάντα,στην μελωδία.Γενικά θυμίζει SUPERTRAMP.



      Ήταν λοιπόν ένα αφιερωματάκι για μια σχετικά άγνωστη μπάντα τους SKIN ALLEY  η μουσική της οποίας μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση καθώς οι δίσκοι τους είναι αρκετά πειραματικοί,με την τότε έννοια βέβαια,μα και συνάμα πολύ ευκολοάκουστοι....Κάτι που προσωπικά μ'αρέσει μιας που κάτι τέτοια συγκροτήματα που βρίσκουν την χρυσή τομή έχουν το ατού να σου ανοίγουν μουσικά το μυαλό χωρίς να σου ζαλίζουν το κεφάλι....

Καλή ακρόαση.....


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ   (LIFER) ΚΑΡΝΑΡΗΣ