HOLY WAVE - RELAX (2014)

   Οι HOLY WAVE  κατάγονται απ'το Austin του Texas, δισκογραφούν απ'το 2012 και βάση του τι είναι γραμμένο στον ιντερνετικό περίγυρο ανήκουν στην συνομοταξία αυτών που όταν παίζουν κοιτάνε τα παπούτσια τους.
   Δεκτό...μόνο που εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο ενδιαφέροντα και όχι τόσο απλά.Ξεκινώντας πάντα απ'το τι σου αφήνει ο δίσκος σαν άκουσμα θα λέγαμε πως ναι όντως ο τίτλος ισχύει μιας που σου δημιουργεί συναισθήματα χαλάρωσης τα οποία προέρχονται απ'το κόλλημα τους με την ψυχεδέλεια την οποία εκφράζουν αρκετά φασαριόζικα και παραμορφωμένα,μα ταυτόχρονα σαν δίσκος φροντίζει να σε κρατάει σε εγρήγορση με κιθαριστικά ξεσπάσματα surfοειδούς κληρονομιάς με extra fuzzάρισμα για συνοδευτικό συμπληρώνοντας έτσι το κυρίως.
   Όταν υπάρχουν riff είναι αυτιστικά και επαναλαμβανόμενα δείχνοντας garage χαρακτήρα και γενικά είναι ένα καταπληκτικό δισκάκι για tripaριστές καταστάσεις με τα φωνητικά, που έρχονται πάντα απ'το υπερπέραν, να το κάνουν ακόμα πιο αέρινα επικίνδυνο.
    

• RELAX (2014)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (LIFER) ΚΑΡΝΑΡΗΣ

     

ΠΟΣΟ OLDSCHOOL ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ?

  Σωτήριο έτος Κυρίου 2014...

  Υπάρχει πρόοδος στην μουσική με καινούρια ιδιώματα να έχουν ξεπεταχτεί από παντού ,με καινούριες μπάντες να διεκδικούν την θέση τους στο Rock n' Roll πάνθεον κτλ..κτλ...ναι ,ναι φυσικά και είμαστε σύμφωνοι με όλα αυτά και ουδέποτε υπήρξαμε εχθροί της προόδου και της εξέλιξης μα έλα που νιώθουμε ιδιαίτερη χαρά και μια κάποια έκσταση όταν συναντάμε καινούριες μπάντες να τιμούν τις ρίζες και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο..

   Στο αρθράκι αυτό λοιπόν θα ασχοληθούμε με 10 δισκάκια σχετικά καινούρια τα οποία θα μπορούσαν να έχουν βγει δεκαετίες πριν...back to the roots...from the future...in present tense.

• IRON DOGS-COLD BITCH (2012)

  Oι φίλοι μας οι IRON DOGS έρχονται οπλισμένοι και επικίνδυνοι απ'το Οντάριο του Καναδά για να μας θυμίσουν cult ξεχασμένες αξίες αγνού, άξεστου Heavy Metal,καλοακονισμένου μα και επικά βρώμικου.Το εξώφυλλο νομίζω πως σας δίνει μια εικόνα για το που έχουν ξεμείνει οι τύποι και φυσικά ανοίγει την όρεξη για ασταμάτητη μπυροποσία και παλιμπαιδισμό.

   Στο Cold Bitch που  είναι το πρώτο τους full length θα βρείτε μαζεμένα όλα τα cliche που σας κάνουν να λατρεύετε αυτή τη μουσική και υπόλοιποι θα βρουν ένα εκατομμύριο λόγους να γελάνε με τα χάλια μας ..but who gives a fuck..anyway..

    Tο μπάσο είναι αρχαιολατρικά και αγνά παραμορφωμένο ,οι κιθάρες δυνατές και παρωχημένες,τα φωνητικά τίγκα στα βάθια και τα τύμπανα εξυπηρετούν τον σκοπό με ανελέητη κλωτσοπατινάδα.

    Οι τύποι είναι απλά θεοί γιατί όποτε το θυμούνται ξεχνάνε να παίζουν υπηρετώντας έτσι την cultίλα του δημιουργήματος τούτου και η απόλυτη αλήθεια γι'αυτούς βρίσκεται στους VENOM,στα πρώτα δύο MAIDEN, φυσικά ,στους MOTORHEAD και σε υπερτεράστιους θεούς τύπου BROCAS HELM ,OSTROGOTH κτλ κτλ κτλ...Διαμάντι!!!

• STRIKER - EYES IN THE NIGHT (2010)

   

    Eίμαστε στα μέσα της δεκαετίας του '80 και το speed metal...όπα...Είμαστε στο 2010 και οι STRIKER απ'τον Καναδά έρχονται να μας θυμίσουν πως ήταν τα πράγματα στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 όταν το speed metal μεσουρανούσε.
  Το "Eyes in the Night" είναι το πρώτο τους άλμπουμ μετά το "Road Warrior" ep του 2009 και όπως σε κάθε true metal μπάντα που σέβεται τον εαυτό της,σαν πρώτος δίσκος κουβαλάει τόνους έμπνευσης ,τσαμπουκά και καύλας.
   Η παραγωγή δεν αποπνέει παλιατσαρία μα είναι δυνατή,καθαρή και αρκετά σύγχρονη.Οι τύποι είναι παιχταράδες ,έχουν το ταλέντο να γράφουν υπεργρήγορες riffάρες και παρ'ότι προσκυνούν τους θεούς των '80's δεν κοπιάρουν σε καμμία περίπτωση μα έχουν προσωπικότητα και μάλιστα ιδιαιτέρως βροντερή και απόλυτη,μ'άλλα λόγια δείχνουν σίγουροι για το τι θέλουν και ξέρουν που απευθύνονται.Τα φωνητικά θα σου θυμίσουν Dickinson εποχής "Number of the Beast"μα και τον φίλτατο κύριο Bush (ARMORED SAINT/ANTHRAX) κάτι που προσθέτει πολλά συν στην καύλα της υπόθεσης.
   Μετά το "Eyes in the Night" έχουν βγάλει άλλους δύο δίσκους το "Αrmed to the Teeth" το 2012 και το φετινό "City of Gold" τα οποία κυμαίνονται στα ίδια υψηλά standards σύνθεσης και παραγωγής.Εάν έχεις τσίτες μα θες και λίγη ποιότητα αυτοί εδώ οι κύριοι είναι η τέλεια επιλογή.

• DARKTHRONE-CIRCLE THE WAGONS (2010)

  'Ντάξει τώρα ..τους DARKTHRONE καινούριους δεν τους λες..ότι περνάνε όμως μια καινούρια φάση οπισθοδρομικής εξέλιξης σαν μπάντα, το λες όμως και μάλιστα χωρίς κανένα δισταγμό.

   Οι σκατόψυχοι λοιπόν εδώ και κάποια χρόνια το'χουν ρίξει στο γλέντι δημιουργώντας δίσκους με ρυθμούς πολυβόλου το ύφος των οποίων ακροβατεί μεταξύ oldschool Heavy Metal ,επηρεασμένο σαφώς από τους VENOM αλλά και τους CELTIC FROST και crustopunkίλας υψηλών αξιώσεων.

   Το Black Metal  υπάρχει πλέον μόνο σαν feeling και γενικότερο στοίχειωμα μιας που τύποι σαν κι αυτούς δύσκολα μάλλον μπορούν να παίξουν οτιδήποτε χαρούμενο αλλά ο γενικότερος χαβαλές που βγάζει η όλη φάση τους πλέον είναι τέλειο όπλο απέναντι στην μουργέλα των ξενέρωτων υπερhighfideliστών του mp3 , ξερόλων ντε μεκ μεταλλάδων του καναπέ.....

THOSE TRASURES WILL NEVER BEFALL YOU!!!

• INEPSY-NO SPEED LIMIT FOR DESTRUCTION (2007)

   Yπάρχει μια άποψη που λέει πως βαριέμαι να ακούω μπάντες που παίζουν τα ίδια και τα ίδια και πως αυτή η φάση με το oldschool revival που επικρατεί είναι για τα μπάζα.Υπάρχει όμως και μια άλλη άποψη που λέει πως δεν μπορώ να πω όχι σε μουσικές που με ξεκολάνε απ'την σαπίλα της καθημερινότητας, με κάνουν να περνάω καλά και φυσικά κλείνουν το μάτι πονηρά σε μπάντες με τις οποίες μεγάλωσα και οι οποίες ακόμα μ'αρέσουν αλλά δυστυχώς έχουν πολύ καιρό να βγάλουν κάτι της προκοπής οπότε κι εγώ τι να κάνω τη βρίσκω με γεννόσημα. 

    Δίκιο έχουν και οι δυο πλευρές, άλλωστε το τι γουστάρει ο καθένας είναι κάτι το εντελώς υποκειμενικό.Οι INEPSY λοιπόν είναι μια απ'τις πολλές αυτές μπάντες που ακροβατούν μεταξύ punk και oldschool thrash,είναι ενεργοί απ'το 2002 μα το 2007 κάτι παράξενο τους συνέβη.

  Σταμάτησαν να παίζουν του σκοτωμού ,το γλύκαναν λίγο που λέμε, τα lead στις κιθάρες άρχισαν να διακοσμούν περισσότερο το χώρο και κρατώντας το street feeling του punk που απ'ότι φαίνεται ,όλοι δύσκολα αποχωρίζονται,κατάφεραν να δημιουργήσουν το δικό τους "Another Perfect Day"ή αλλιώς έναν τέλειο street r n' r δίσκο που σέβεται πάνω απ'όλα τον εαυτό του και μετά τους ήρωές του.Αλητεία με το γάντι....

• GYPSYHAWK-REVERLY & RESILIENCE (2012)

  Απ'την Καλιφόρνια ορμώμενοι οι κύριοι GYPSYHAWK πιστοί και αυτοί στο ροκ το αληθινό  τυραννούν ευχάριστα τα ώτα μας με το σοβαρότατα παιγμένο μεταλλάδικο ροκ τους.Ενεργοί απ'το 2008 έχουν προσφέρει δυο πολύ καλά δισκάκια ιδανικά για ολονύχτιο γλέντι "the hard way" ή για προσωπικού τύπου ξεφαντώματα.

  Η βάση εδώ και η αρχή των όλων είναι οι THIN LIZZY, χωρίς πολλά πολλά, κάνοντας τους κυρίους αυτούς να είναι καταρτισμένοι και ικανότατοι συνθέτες,εντελώς γκρουβάτοι στα riff τους και γενικότερα έξω καρδιά με ακονισμένα όμως δόντια.

   Σίγουρα θα έχουν βαρεθεί να βλέπουν το όνομα των LIZZY κολλητά με το δικό τους ,μα μόνο για καλό είναι , μιας που επίσης δεν πρόκειται για κοπιάρισμα, αλλά μόνο ως φόρος τιμής μπορεί να εκληφθεί να κουβαλάς το φορτίο της συνέχειας του έργου τους στην ξενέρωτη αυτή εποχή.Οι τύποι πάντως είναι για μεγάλο γλέντι...επιμένω..

• HORISONT-SECOND ASSAULT (2012)

   Τώρα για αυτούς εδώ τι να πεις...Η πρώτη μου επαφή με τους HORISONT ήταν πριν 2 περίπου χρόνια όταν επισκέφθηκαν την Αθήνα και συγκεκριμένα το ΑΝ club για να δώσουν τον πόνο τον αληθινό.
   Μετά από ψήσιμο φίλου ότι "έλα πάμε είναι καλοί" τελικά βρέθηκα να κατηφορίζω τα σκαλιά του ΑΝ και πραγματικά αυτό που συνέβη ήταν εξωπραγματικό.
   Δεν είναι μόνο το όλο ρετρό feeling που κουβαλάνε, ηχητικά μα και εμφανισιακά,είναι πάνω απ'όλα η φούρια με την οποία αποδίδουν το παλαιικό ροκ τους το οποίο ακροβατεί κάπου μεταξύ της ροκ εποποιίας των τελών του '70 και της μετεξέλιξης αυτής στο NWOBHM το οποίο λατρεύουμε ως είδος και δεν το κρύβουμε καθόλου.
   Ακούγοντας τα τραγούδια τους έρχεσαι σε επαφή με ήχους που θα σου θυμίσουν την πρώτη περίοδο των JUDAS PRIEST όταν ακόμα φλέρταραν με την ψυχεδέλεια,τους WISHBONE ASH ,τους MAIDEN του "Killers" όταν ανεβάζουν ταχύτητες και μέχρι και την πρώτη εποχή των MAGNUM ή ακόμα και τους LUCIFER'S FRIEND.
    Το συγκεκριμένο δισκάκι τους "Second Assault" είναι ενδεικτικό για το τι παίζει με την πάρτη τους και όχι, αυτό φίλε που ακούς εδώ πέρα δεν είναι stoner...ok?

• ORCHID-CAPRICORN (2011)

   Evil rocks the Sabbath way!!!

   Εδώ τώρα το να προσπαθεί κάποιος να το παίξει υπεραναλυτικός απέναντι στο δίσκο αυτό νομίζω πως είναι χάσιμο χρόνου .Οι Αμερικάνοι ORCHID δεν πολυζορίζονται να αποδείξουν τίποτα παρά ζουν και αναπνέουν τα μεταλλικά ντουμάνια των απόλυτων θεών BLACK SABBATH.Καμμία πρωτοτυπία,καμμία πρόθεση εξέλιξης,κανένας πειραματισμός.

   Εάν θες να γουστάρεις ακούγοντας Sabbathικό Metal υψηλών αξιώσεων αυτός εδώ είναι ο δίσκος για σένα.'70's oriented logo,καλλιτεχνικός τράγος στο εξώφυλλο ,ο καλύτερος OZZY που έχεις ακούσει τα τελευταία χρόνια στο μικρόφωνο,τουμπανιασμένα riff όπως ακριβώς πρέπει..και ένα συναίσθημα evil παλιμπαιδισμού..α και φυσικά το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου είναι ύμνος.

   Όλα στη θέση τους....καλή διασκέδαση.

• SPEEDWOLF-RIDE WITH DEATH (2011)

   To να παίζεις γρήγορα κάποτε ήταν μεγάλο συν για την μπάντα σου.Όσο πιο πολύ του σκοτωμού πήγαιναν όλα τόσο πιο πολύ μέτραγες.Ισχύει...

   Στην περίπτωση των, επίσης Αμερικάνων, SPEEDWOLF η ταχύτητα είναι κάτι δεδομένο και απ'ότι φαίνεται μη διαπραγματεύσιμο.Το εξώφυλλο με τον true oldschool χαρακτήρα του δίνει  μια πρώτη γεύση για το τι ακολουθεί άπαξ και πατήσεις το play και όλα βαίνουν καλώς.

   Ο thrash punk ορυμαγδός που ξεχύνεται απ΄τα ηχεία σου είναι ικανός για πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια και τα υπερβρόμικα φωνητικά δίνουν πολλά συν στο fun της όλης φάσης μιας που τελικά αυτός φαίνεται να είναι ο απώτερος σκοπός.

   Θα μπορούσες να τους αποκαλέσεις τους ZEKE των μεταλλάδων και δεν θα είχες και άδικο μιας που και εδώ δεν υπάρχει ιερό και όσιο και όλα πάνε σβάρνα μα έλα όμως που τα riff αποπνέουν μεταλλάδικη κουλτούρα παιγμένα όμως τόσο χύμα που τελικά το αποτέλεσμα βγαίνει εντελώς πεζοδρομιακό.

   Δίσκος για μπάχαλα...

• OXYMORON -FEED THE BREED (2001)

   Άσε με μάνα αφήνω μοικάνα ...σπάνιο πλέον? 

  Οι OXYMORON το βρίσκουν εντελώς φυσιολογικό να ακολουθούν την Punk νοοτροπία όχι μόνο ενδυματολογικά μα παιχτικά και συνθετικά κυρίως.Γερμανοί στην καταγωγή ακούγονται πιο Άγγλοι απ'τον οποιονδήποτε και στο "Feed the Breed" του 2001 αποδίδουν το street oi punk rock τους με τον καλύτερο τρόπο,καθόλου χαζοχαρούμενα και εντελώς to the point!

   Αν θες να ακούσεις έναν punk δίσκο που να τιμά το ιδίωμα και να σέβεται το παρελθόν χωρίς να προσποιείται κάτι άλλο από αυτό που είναι  άκου το "Feed the Breed".

• MENACE-COSMIC CONSPIRACY (2014)

    Σ'αυτό εδώ το blog πέρυσι είχαμε παρουσιάσει το demo των Χανιωτών MENACE,ένα demo που μας είχε κάνει εντύπωση φυσικά για την μουσική του αρτιότητα μα πάνω απ'όλα για τον true αέρα που εξέπεμπε χωρίς πολλά στολίδια κτλ κτλ.

   Μιας που καταπιαστήκαμε με συγκροτήματα που τιμούν το oldschool feeling,νομίζω πως τελικά μας δίνετε και μια πολύ καλή ευκαιρία να παρουσιάσουμε το πρώτο τους full length,έστω και καθυστερημένα

   Το χειμώνα που μας πέρασε λοιπόν οι MENACE κυκλοφόρησαν απ΄την EAT METAL το "Cosmic Conspiracy" ένα άλμπουμ που τιμά την thrash κληρονομιά και με το παραπάνω.

    Η μπάντα έχει ανέβει επίπεδο σε όλους τους τομείς μα κυρίως συνθετικά μιας που τα κομμάτια είναι πολυσύνθετα και όχι απλά ένα διαρκές τούπα τούπα για να λέμε πως παίζουμε thrash και φυσικά η επιθετικότητα χτυπάει κόκκινα κάτι που είναι πολύ σημαντικό για ένα τέτοιου τύπου άλμπουμ.

    Κατά τ'άλλα οι τύποι παίζουν σαν δαιμονισμένοι και δίνουν σεμινάρια για το πως ένα Heavy Metal άλμπουμ μπορεί να ακουστεί και πάλι επικίνδυνο.

    Ένας ακόμη λόγος που επιλέξαμε αυτό το δίσκο για το συγκεκριμένο άρθρο είναι πως απ'τον ήχο τους και μόνο καταλαβαίνει κανείς πόσο μέσα σε αυτό το πράγμα είναι και αν ρωτήσετε τη γνώμη μου,ναι υπάρχουν πολλές μπάντες που παίζουν thrash αλά παλαιά ,αλλά ετούτοι εδώ πιστέψτε με δεν νεκρανασταίνουν κάτι πεθαμένο και από καιρό ξεχασμένο μα φροντίζουν να κρατήσουν κάτι που υπεραγαπούν ζωντανό και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο.

   Το αρθράκι αυτό για κανένα λόγο δεν είναι βασισμένο στην παρελθοντολαγνεία και στην αρτηριοσκληρωτική αντιμετώπιση απέναντι στην μουσική.Αυτό που θέλουμε να δείξουμε με αυτό είναι πως ο μόνος τρόπος για να μπορέσεις να πας τον ήχο σου ένα βήμα παραπέρα είναι να γνωρίζεις και να έχεις αφομοιώσει τα κατορθώματα γιγάντων του παρελθόντος και να μην έχεις πλήρη άγνοια και πως πραγματικά η μεγαλύτερη χαρά ενός μουσικόφιλου είναι να ακούει πράγματα που του εξιτάρουν την φαντασία είτε ξυπνώντας του μνήμες ,είτε δημιουργώντας του καινούρια ηχοτόπια για να εξερευνήσει....και οι δύο περιπτώσεις είναι εξίσου ενδιαφέρουσες.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  (LIFER) ΚΑΡΝΑΡΗΣ

   

  

10 ΔΙΣΚΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΜΠΑΝΤΑ

   Υπάρχουν δίσκοι με τους οποίους έχεις μεγαλώσει ,ή μάλλον καλύτερα, σε έχουν μεγαλώσει και είναι τόσο μεγάλη η επιρροή τους επάνω σου που σε κάνουν να θες να βγεις απ'τα στενά όρια του ακροατή και να περάσεις στην απέναντι πλευρά....επάνω στη σκηνή και να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου και την δημιουργικότητά σου χωρίς βέβαια εγγυημένα αποτελέσματα (αυτό είναι που έχει πλάκα βασικά..)
    Σε αυτό το αρθράκι θα παρουσιάσουμε 10 δίσκους παλιούς και καινούριους που κατά την γνώμη μας έχουν όλα τα συστατικά που χρειάζεται ένα παιδί για να κάψει το κεφάλι του και φυσικά να μην είναι ποτέ ξανά φυσιολογικό.

• KISS - ROCK N ROLL OVER (1976)

  Αρχικά έχουμε το μεγαλείο της απλότητας σε ότι έχει να κάνει με την σύνθεση ,μιας που όλα τα υπόλοιπα μέσα που χρησιμοποίησε αυτή η μπάντα για να γίνει τεράστια ξεπερνούν κάθε όριο υπερβολής.

  Ένα άλμπουμ που αποτελείται αποκλειστικά και μόνο από κομματάρες απλές σε δομή που όμως με τη φούρια του r n' r που τις διακατέχει μα και την εμφανέστατη δίψα της μπάντας για παγκόσμια επιτυχία είναι ικανές σαν σύνολο να σε κάνουν να χοροπηδάς σαν δεκαπεντάχρονο και φυσικά να θέλεις να κάνεις κι εσύ τα ίδια και χειρότερα.

   Ιδανικό άλμπουμ για "πλύση εγκεφάλου" σε φρέσκα ακροατήρια.

• CLUTCH - EARTH ROCKER (2013)

  Oι γνωστοί και μη εξαιρετέοι CLUTCH...πανταχού παρόντες σε stoner γλέντια,χρόνια στην πιάτσα ,κινούμενοι σχετικά υπογείως, έχουν κάψει μυαλά και μυαλά με την επίμονη στάση τους να επαναπροσδιορίζουν τον όρο groove και φυσικά με την σκεπτόμενη αλητεία και το Rock μεγαλείο που αναδύεται απ'τις riffάρες τους.

  Τη χρονιά που μας πέρασε με το "Earth Rocker" μας έκαναν θέλοντας και μη να ασχοληθούμε ξανά,σοβαρά με την πάρτη τους,και φυσικά να μας κάνουν να χτυπιόμαστε σαν το ψάρι στο ρυθμό του.Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι θα είχα πάθει εάν αυτό το album το είχα ακούσει σε ευαίσθητη ηλικία και ερχόμουν σε επαφή με το "Terminal Velocity". 

   Δίσκος ιδανικός για ψυχική ανάταση άρα και για να ξυπνά την δίψα για δημιουργία.

• SKID ROW-SLAVE TO THE GRIND(1991)

  

   Eδώ τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά φίλε.Αυτό εδώ το πράμα είναι ένα μπουκέτο στα μούτρα του κάθε ανυποψίαστου.Οι μορφονιοί ποζεράδες μετά το πρώτο τους νορμάλ δισκάκι επιστρέφουν με αυτό το τσαντισμένο κτήνος έτοιμοι για γενικότερη ισοπέδωση.Το metal είναι εδώ,το punk επίσης και όλα αυτά ,ναι σύμφωνοι,με ποζεράδικο περιτύλιγμα αλλά με μια παραγωγή υπέρβαρη για τα δεδομένα του ήχου έναν τύπο που κάθε φορά που ουρλιάζει νομίζεις πως θα εκραγούν τα πνευμόνια του,riffs και solo ξυράφια και μια γηπεδική και ταυτόχρονα κατακτητική διάθεση.No mercy η φάση δηλαδή.Μετά από αυτό στάνταρ θες να ουρλιάξεις  ή να πιάσεις κιθάρα.Guaranteed!!!

• TROUBLE-MANIC FRUSTRATION (1992)

  Κιθάρες,κιθάρες,κιθάρες...και πάλι κιθάρες,σεμινάρια σύνθεσης,riffάρες και ένα περίεργο tripάρισμα σαν ο HENDRIX να τζαμάρει με τους SABBATH.Εάν θες να λες πως γουστάρεις Heavy Rock και δεν έχεις ακούσει αυτό το δίσκο φίλε πίστεψέ με έχεις μεγάλα κενά.
  Το doom παρελθόν τους το αφήνουν στην πάντα και επιδίδονται σε ένα όργιο κιθαριστικού ολοκαυτώματος και προφανώς εμπνέουν όλο το μερακλίδικο γίγνεσθαι του εκάστοτε ,μέχρι πρότινος, μουντρούχου doomster πιτσιρικά που ξαφνικά ανακαλύπτει πως το σκοτάδι φυσικά και έχει το δικαίωμα να το ρίχνει έξω που και που.Εάν τώρα ταυτόχρονα την ίδια περίοδο ανακαλύψει και της ευεργετικές ιδιότητες που κρύβει η  επαφή με το άλλο φύλλο μιλάμε για ολοκληρωτικό κάψιμο εγκεφάλου.Ηippie Metal λοιπόν.

• A PSYCH TRIBUTE TO THE DOORS (2014)

  Είσαι πιτσιρικάς με ανησυχίες Rock n' Roll προεκτάσεων εν έτη 2014 και ενώ ναι μεν ακούς μουσική που σου προτείνουν, και την ψάχνεις φυσικά και μόνος σου, μα δεν μπορείς να καταλάβεις τι στο καλό έχουν πάθει όλες οι γκόμενες στο σχολείο σου και εύχονται να είχαν γεννηθεί στο Bronx ακούγοντας αποκλειστικά και μόνο r n' b παπάτζες.
   Απ'την άλλη δεν την παλεύεις κάστανο με εκείνον τον σαράντα φεύγα -πενήντα παρά τύπο,με φάτσα τυρέμπορα και άπλητο μπλουζάκι DEEP PURPLE, στην καφετέρια που αράζεις  ο οποίος σου έχει ζαλίσει τα ούμπαλα με το πόσο αγνά ήταν τα πράγματα παλιά και με το ότι απ'το 80 κάτι έχει να βγει δίσκος της προκοπής (συνήθως η χρονολογία που αυτοί οι τύποι αναφέρουν σαν το τέλος του Rock είναι η χρονιά που ή οι ίδιοι παντρεύτηκαν ή απλά σταμάτησαν να ασχολούνται...).
   Ξαφνικά λοιπόν μια μέρα εκεί που καις στην οθόνη ψάχνοντας για τους μουσικούς σου θυσαυρούς πέφτεις πάνω σ'αυτό το φανταστικό εξώφυλλο και θυμάσαι τον τυρέμπορα που λέγαμε πριν να σου μιλάει για τους DOORS (μέχρι κάποια ηλικία όλο και κάτι καλό μπορείς να πάρεις απ'αυτούς τους τύπους,τύπου τυρέμποροκ,η αλήθεια να λέγεται).
  Σου κινεί λοιπόν την περιέργεια, το κατεβάζεις και καις τις φλάτζες όταν ανακαλύπτεις μπάντες του σήμερα  όπως οι BLACK ANGELS,οι RAVEONETTES,οι CAMERA και άλλες πολλές να βουτάνε με το κεφάλι στο κατάμαυρο,αλήτικο,60's ψυχεδελικό ντελίριο των DOORS και να βγαίνουν σώες και αβλαβείς ξανά στην επιφάνεια, φέρνοντας πίσω μαζί τους επαναπροσδιορισμένη όλη την ουσία της μουσικής των DOORS στα σημερινά δεδομένα μα και πέρα από αυτά, αποδίδοντας έτσι ένα πραγματικό φόρο τιμής σ'αυτή τη μεγάλη μπάντα.
   Εσύ απ'την άλλη έχεις μείνει παγωτό με το πόσα εφέ μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο παίξιμο της κιθάρας ή στην απόδοση της φωνής και η έμπνευση και η κάψα για δημιουργία σε κάνουν να χτυπιέσαι σαν κομπρεσέρ.Νομίζω πως θα αρχίσεις να την ψάχνεις με τα πετάλια και μπορεί να πας και τον ήχο σε άλλον επίπεδο....ο τυρέμπορας εκείνη την ώρα θα βλέπει μπάλα.

• RAMONES-RAMONESMANIA (1988)

  Υπάρχει ένα ρητό που λέει πως αν εξωγήινοι επισκεφτούν τη γη και σε ρωτήσουν τι είναι το Rock n' Roll μπορείς απλά να τους δείξεις μια φωτογραφία των RAMONES.Προτείνουμε το RAMONESMANIA και όχι κάποιον μεμονωμένο δίσκο για τον πολύ απλό λόγο πως όντας συλλογή αποτελεί ένα εκρηκτικό coctail δύλεπτων ξεχαρβαλωτικών punk rock ύμνων που φυσικά έχουν καταστρέψει γενιές και γενιές ανθρώπων οδηγώντας τους στο αιώνιο πάρτυ ,στη μέθη και φυσικά στο παραλήρημα.Κάτι που σε κάνει να νιώθεις τέτοια ενέργεια στο άκουσμά του και σε αφήνει μόνιμα μ'ένα χαμόγελο ευχαρίστησης δεν μπορεί παρά να σε κάνει να θες να το αναπαράγεις με την ίδια ένταση και καύλα.
   Άσε που όλα είναι τόσο απλά δομημένα που αυτόματα ξεχνάς την τεχνική και του δίνεις και καταλαβαίνει μέχρι να σου βγει σωστά.Rock n' Roll δηλαδή.

• AC/DC - IF YOU WANT BLOOD YOU'VE GOT IT (1978)

   Πατάς play....κάπου εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα.Η μουσική ξεκινάει ...το κεφάλι σου ανεβοκατεβαίνει,το πόδι σου κουνιέται ακολουθώντας το ρυθμό και ξαφνικά νιώθεις κεφάτος.AC/DC λέγεται και είναι απλό.
  Το πιο true live album στην ιστορία του Rock n Roll έρχεται να σε παρασύρει στον πεζοδρομιακό ρυθμό του για να σε ανεβάσει ψηλά μα πολύ ψηλά χρησιμοποιώντας επιχειρήματα της χαμηλότερης υποστάθμης.Η θεματολογία φυσικά...γυναίκες ,ποτά,αλητεία.Ακούγοντας τη φωνή του Bon θες να κάνεις μόνο μαλακίες...ενώ ο ρυθμός και οι οι ύμνοι που αποδίδονται ζωντανά σ'αυτό το δίσκο σε κάνουν να κουνιέσαι θέλοντας και μη, κάνοντας το πεζοδρόμιο να αποκτά soundtrack.
  Ακόμα και η φωτογραφία στο εξώφυλλο είναι κουνημένη.....Ακούγοντας αυτό το δίσκο όχι μόνο λιώνεις στο air-guitar,όχι μόνο θες να φτιάξεις μπάντα,αλλά πολύ απλά ποτέ ξανά δεν θα είσαι ίδιος με πριν...μπορούμε να πούμε πως μπορεί να σταθεί περήφανα σαν την πρώτη μεγάλη κατρακύλα του εκάστοτε ανυποψίαστου πιτσιρικά του οποίου η πρώτη επαφή μαζί του είναι σαν να δαγκώνει γυμνό καλώδιο.Το Problem Child βοηθάει την ψυχική ανάταση σε τρυφερές ηλικίες και το The Jack σε κάνει για πρώτη φορά να νιώσεις πονηρούλης.Τι  άλλο θες ?

• MOTORHEAD-NO SLEEP 'TIL HAMMERSMITH (1981)

    Mπετό....Απλά και ξάστερα.Το live που αποτυπώνει την πρώτη και πιο οργιαστική περίοδο της μπάντας.Σ'αυτή τους τη φάση οι τύποι είναι όντως επικίνδυνοι.Εάν η πρώτη σου επαφή με τη μπάντα είναι αυτό το live  το συναίσθημα που σου δημιουργείται είναι σαν να σ'έχουν δέσει στην καρέκλα και απέναντί σου να έχεις ένα κανόνι που σου πετάει μπετόβεργες.

    Φασαρία ,ένταση και έκρηξη αδρεναλίνης που σε κάνουν να βγάζεις επιτέλους τρίχες στο στήθος.Ξαφνικά όλα γίνονται πιο δυνατά από ποτέ και το σοκ είναι μεγάλο.Μέσα απ'αυτούς μαθαίνεις να αγαπάς και να σέβεσαι το punk και το metal  ταυτόχρονα και για κάποιο μυστηριώδη λόγο να νιώθεις Rock n Roll. Aντιλαμβάνεσαι πως ναι ,το μπάσο μπορεί να γίνει αντικείμενο καταστροφής μα και λατρείας και επίσης πως αφού γαβγίζει αυτός έτσι ε ναι,μπορώ κι εγώ να κρατήσω μικρόφωνο.Άσε που καταλαβαίνεις πως δεν χρειάζεται τελικά να είσαι όμορφος για ν'ανέβεις στη σκηνή.
    Σκέτη κραιπάλη.

• MONSTER MAGNET - POWERTRIP (1998)

   Νομίζω πως μετά από δεκαετίες ,εάν κυκλοφορούμε ακόμα στον πλανήτη ως είδος,αυτό εδώ το album θα μνημονεύεται σαν ιερό μνημείο του Rock και αυτό το λέω χωρίς να υπερβάλω καθόλου.

   Οι διαστημικοί μέχρι τότε MONSTER MAGNET αποφασίζουν να προσγειωθούν στον πλανήτη του κέρδους και ως γήινοι πλέον να αναμετρηθούν με το είδος των ρομποτοειδών καταναλωτών κατά μέτωπο.

    Το αμερικάνικο όνειρο φλέγεται πίσω απ'τις πλάτες τους μα αυτοί είναι cool γιατί ίσως οι ίδιοι έχουν βάλει τη φωτιά.Τα όπλα του καπιταλισμού χρησιμοποιούνται στον υπέρτατο βαθμό για να τους δώσουν δόξα.Βυζιά,δολάρια,καζίνο και κραιπάλη γίνονται το μέσω επικοινωνίας ή το δόλωμα για μεγαλύτερα ακροατήρια.

  Μουσικά μιλάμε για ένα ευαγγέλιο της Rock σύνθεσης.Συλλογή από riffάρες,διονυσιακά solo και ένα συναίσθημα τύπου "ή όλα ή τίποτα".Ο πνευματικός ηγέτης της μπάντας Dave Wyndorf γράφει τους στίχους της ζωής του και πράττοντας προβοκατόρικα δεν τους προσθέτει στο booklet παρά σε αφήνει να τους ανακαλύψεις μόνος σου.

   Εκ πρώτης όψεως όλα είναι τόσο πεζοδρομιακά και βρώμικα μέχρι που αρχίζεις να τους αναλύεις και τότε μόνο αντιλαμβάνεσαι την ανοιχτή επίθεση στην ανεγκέφαλη μάζα που το μόνο που κάνει είναι να καταναλώνει χωρίς όριο.

   Μια ωρολογιακή βόμβα που έχει φυτευτεί στα σπλάχνα της μηχανής παίζοντας με τους ίδιους της τους κανόνες.Ακούγοντάς το και αφού το έχεις αφομοιώσει είσαι ήδη πιο έξυπνος,τώρα όσο για κάτι κουτορνίθια που τους ονόμαζαν φαλλοκράτες,την ώρα που εσύ θα καις μ'αυτόν τον δίσκο και θα ονειρεύεσαι μόνο ωραία πράγματα ,αυτά θα χαζεύουν τις βιτρίνες.

....cashing Satan's checks with my dick in my hand.....

• EXODUS - BONDED BY BLOOD (1985)

    A lesson in violence....τα πράγματα λοιπόν είναι ξεκάθαρα,μα και οι προθέσεις της μπάντας επίσης.Ένταση ,ιδρώτας και ισοπέδωση.Μετά το Reign in Blood των SLAYER ίσως το πιο ακραίο album της Ηeavy Metal μουσικής.

    Δεν έχει σημασία το ότι αυτό το album είναι thrash,μα ούτε και αν εσύ γουστάρεις να ακούς thrash.Aυτό που έχει σημασία είναι πως ακούγοντας αυτό το δίσκο έρχεσαι αντιμέτωπος με μια τόσο μεγάλη έκρηξη αδρεναλίνης που το μόνο περιθώριο που σου αφήνεται είναι να την αφομοιώσεις για να μην διαλυθείς.Αγνή,γαμημένη έκρηξη.

   Ερχόμενος σε επαφή μαζί του σε τρυφερή ηλικία μαθαίνεις πως, ναι όντος, η τσίτα μπορεί να είναι δημιουργική και το ξέσπασμα σε τρελό χορό ευεργετικό.

   Μετά από αυτό το να θες να παίζεις γρήγορα είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο.

ΥΓ.  Προσωπική μου άποψη είναι πως οποιαδήποτε μορφή έκφρασης είναι αναγκαία,όπως επίσης αναγκαίο είναι να μην περιορίζεται.Είτε το θέλουμε,είτε όχι όλοι μας έχουμε σκοτεινές και σκιώδεις πλευρές οι οποίες όταν καταπιέζονται δημιουργούν ατελείς και άρρωστους ανθρώπους και συχνά πυκνά επικίνδυνους.

    Παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων είναι ας πούμε οι κατά καιρούς δεσμοφύλακες της υποτιθέμενης ηθικής οι οποίοι συναθροίζονται έξω από συναυλιακούς χώρους καίγοντας αφίσες των εμφανιζόμενων  καλλιτεχνών,όπως ακριβώς οι ναζί κάποτε έκαιγαν βιβλία ή ,για να έρθουμε και στα δικά μας,ο συρφετός από νεοναζί,κυράτσες και φασιστοπαππάδες που τραμπουκίζουν έναν θίασο επειδή δεν συμφωνούν με το περιεχόμενο του έργου το οποίο έχει ανεβάσει.

   Απ'την άλλη η εκτόνωση των σκοτεινών σου πλευρών σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης,νομίζω πως ,τουλάχιστον είναι ικανή να σε κρατήσει σε κάποιο ικανοποιητικό επίπεδο πνευματικά υγιή και να μετατραπεί από εν δυνάμει καταστροφική σε δημιουργική ικανότητα.

                   ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (LIFER) ΚΑΡΝΑΡΗΣ

   

   

BEYOND PERCEPTION - ANTHEM FOR THE WASTED

 

  

ANTHEM FOR THE WASTED

 HEADBANGER                                             

20 years old 
n' you're out of control
you had the balls
to screw 'em all

Electrify your 
body and soul
Burn your head 
with Rock n' Roll

Drink much,fly high,sleep only to recover
what Rock n' Roll really needs is another nusty motherfucker!!

Headbanger
Breakin' that neck boy!!
Headbanger
One more time boy!!

From the very first time
you understood your true nature 
Feel the virus burn 
in your molecular structure

Drink much,fly high,sleep only to recover
what Rock n' Roll really needs is another nusty motherfucker!!

Headbanger
Breaking that neck boy!!
Headbanger
One more time boy!!

Καλή Ακρόαση....

WOLF PEOPLE

  Πάει καιρός ...πάει καιρός από τότε που ανέβασα κάτι σε αυτό το blog.Είναι οι καταστάσεις και η καθημερινότητα που καμμιά φορά σε κάνουν να μην είσαι συνεπής ακόμα και απέναντι στα πράγματα που γουστάρεις.Life is killing my rock n roll που λένε.Θεωρητικά αλλά ίσως και πρακτικά ορισμένες φορές...anyway.
   Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που παίρνουν τη μουσική στα πολύ σοβαρά που λέμε..θέλω να πιστεύω πως είμαι ένας απ'αυτούς..
    Ξέρεις που όσο και να τρέχεις ,όσο και να τρελαίνεσαι πάντα θα βρεις χρόνο να απολαύσεις έναν ωραίο δίσκο που στην τελική θα σε φτιάξει και θα σου δώσει δύναμη να συνεχίσεις.
   Μία απ'της πιο φευγάτες φετινές μου ανακαλύψεις είναι και οι WOLF PEOPLE,αγγλική μπάντα ενεργοί απ'το 2005.
  Αρχικά αφιερώθηκαν στην κυκλοφορία 7" δηλώνοντας ξεκάθαρα την φιλοσοφία τους.Πιστοί λοιπόν στο άναρχο 70'ς  πνεύμα  βάλθηκαν να υπηρετήσουν και αυτοί το rock το αληθινό με απίστευτα όμορφα αποτελέσματα.
  Το 2010 παρήγαγαν δύο εκπληκτικά album απίστευτης μουσικής ωριμότητας τα "Steeple" και "Tidings" για να φτάσουν το 2013 να κυκλοφορήσουν το από κάθε άποψη θεϊκό "Fain".Eάν έπρεπε σώνει και καλά να τους κατατάξουμε κάπου θα τους βάζαμε να κάνουν παρέα με τους GRAVEYARD και τους WITCHCRAFT,όχι ότι είναι κάποια κόπια των προαναφερθέντων.απλά βρίσκονται στο ίδιο σήμα πράγμα που σημαίνει πως η μουσική τους αποπνέει μια υπόγεια κακία ,υπηρετώντας το συναίσθημα της παραμυθίας χρησιμοποιώντας το folk ώπου το επιθυμεί μα και την ψυχεδέλεια για να εκφράσει τα φευγάτα όνειρά της.
   Μην περιμένεις να ακούσεις μουσάτο μπεκροstoner ή χασικλίδικη καφρίλα γιατί εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά...ταξιδιάρικες μελωδίες ,μια αισθητική στον ήχο που θα σου θυμίσει μέχρι και APHRODITES CHILD και φυσικά μια φωνή που πιο πολύ θυμίζει μεσαιωνικό βάρδο παρά αξύριστο rockstar.
   Επίσης να πω εδώ πως λίγο νόημα υπάρχει στο να σταθώ σε συγκεκριμένα τραγούδια και να τα ξεχωρίσω για να διευκολύνω την περιήγησή σου στο σύμπαν τους μιας που οι δίσκοι τους καταπίνονται ολόκληροι και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία...
Back to the origins we let the magic speak!!!!

WOLF PEOPLE-FAIN(2013)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (LIFER) ΚΑΡΝΑΡΗΣ

ΤΟ ΠΡΑΜΑ-CHRONICLES pt1

H μεγάλη περιπέτεια μόλις ξεκίνησε...Το Πράμα έρχεται και έχει ως εξής...

• ΤΟ ΠΡΑΜΑ -CHRONICLES pt.1

   ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

TRACKLIST

• JOE COCKER-With a Little Help from my Friends
• MONSTER MAGNET-Look to your Orb for the Warning
• GRAVEYARD-Uncomfortably Numb
• THE BELLRAYS-Stone Rain
• THERAPY-Misery
• ELECTRIC WIZARD-Mountains of Mars
• BOB DYLAN-From a Buick 6
• IRON MAIDEN-Stranger in a Strange Land
• ZZ TOP-Waiting for the Bus
• NASHVILLE PUSSY-Hate & Whiskey
• NAZARETH-This Flight Tonight
• WITCHFYNDE-Leaving Nadir

*INTRO/OUTRO:FRANK POP ENSEMBLE-The Thing Demands

*ΠΕΡΣΙΚΟ ΧΑΛΙ:FU MANCHU-Out to Sea

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ( LIFER ) ΚΑΡΝΑΡΗΣ

ΤΟ ΧΩΝΙ Ο ΚΑΙΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΦΙΔΙ

    Ο λόγος για τον οποίο γράφεται αυτό το άρθρο είναι πολύ απλός.Πιστεύω πως οι άνθρωποι που απαρτίζουν το δημοσιογραφικό δυναμικό της εφημερίδας ΤΟ ΧΩΝΙ κάθε άλλο παρά ηλίθιοι είναι και πως μέσα στη γενικότερη σαπίλα που μας περιβάλλει είναι πραγματικά μία φωνή που διαφέρει και που πραγματικά προσπαθεί να στηρίξει την ενημέρωση χωρίς παρωπίδες είτε εκούσιες,είτε ακούσιες.Όμως η προσωπική μου άποψη είναι πως στην προκειμένη περίπτωση έκαναν φάουλ και μάλιστα πολύ σοβαρό και εξηγούμε...
    Πριν ξεκινήσω και για να αποφύγω σχόλια του τύπου "εδώ ο κόσμος καίγεται και το αυτό χτενίζεται" θα ήθελα να τονίσω πως το blog αυτό ασχολείται με τη μουσική και μόνο με αυτή οπότε ότι πρόκειται να γραφεί έχει να κάνει με την υπεράσπισή της για εκατομμυριοστή φορά απέναντι στην αμάθεια και την ασχετοσύνη και επίσης για να προλάβω άλλου τύπου σχόλια,ουδεμία συμπάθεια έχω προς το εν λόγω σίχαμα που φοράει το μπλουζάκι και σαφώς προς την ιδεολογία που πρεσβεύει.

ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ POST ΣΤΟ FACEBOOK ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΝΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΑΔΑ ΣΤΗ ΓΑΔΑ

  Ξεκινώντας θα ήθελα να πω πως ο τρόπος γραφής του συγκεκριμένου σχολίου λίγο διαφέρει απ'τον τρόπο με τον οποίο κάποια γιαγιά σε οποιοδήποτε ελληνικό χωριό που φυσικά και δεν είναι υποχρεωμένη να ξέρει ποιοι είναι οι DEATH θα έβγαινε στο μπαλκόνι να φωνάξει στις γειτόνισσες "Παναγία βόηθα τι είδανε τα μάτια μου".Όμως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος πριν αναρτήσει την μπαρούφα θα έπρεπε να μπει στην διαδικασία να τσεκάρει έστω,αφού προφανώς βαριότανε να ψάξει, τι ακριβώς είναι το συγκεκριμένο logo μιας που κάνει μπαμ πως πρόκειται για logo κάποιου συγκροτήματος λαμβάνοντας επίσης υπόψη του την ενασχόληση του εν λόγω σιχάματος με την μουσική και ιδιαίτερα με τον ακραίο ήχο,κάτι που είναι παραπάνω από πασίγνωστο μιας που τα εγχώρια κουτσομπολίστικα -φασιστοτρομολάγνα media φρόντισαν να το κοινοποιήσουν απ'την πρώτη στιγμή που άρχισαν να φλερτάρουν με το φιλοφασιστικό εγώ τους προβάλλοντας ότι είχε να κάνει με αυτό που τα ίδια ονομάζουν τώρα "τρομοκρατική οργάνωση" και όχι πολιτική παράταξη ,όπως μέχρι πρότινος συνήθιζαν να αποκαλούν τη Χρυσή Αυγή.
    Συνεχίζω με ένα ερώτημα που φυσιολογικά γεννάται απ'την αντιμετώπιση του ανθρώπου που ανέβασε το συγκεκριμένο post απέναντι σε ένα ακραίου περιεχομένου λογότυπο που έτυχε να φοράει ένας θιασώτης του μίσους επάνω στο μπλουζάκι του.
   Η εφημερίδα ΤΟ ΧΩΝΙ είναι η φωνή μιας συγκεκριμένης παράταξης που στις προηγούμενες εκλογές διεκδίκησε την ψήφο των ελλήνων και που προσωπικά μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση με την κάθετα αντιδραστική στάση της απέναντι σε όλα τα άσχημα που μας ετοίμαζαν και που ακόμα μας ετοιμάζουν όλοι αυτοί οι απαράδεκτοι τύποι που βρίσκονται στην εξουσία τους οποίους κάποιοι άλλοι απαράδεκτοι τύποι  που ζουν ανάμεσα μας τοποθέτησαν σε καίριες για το μέλλον όλων μας θέσεις.
  Το ερώτημα είναι πως εάν άτομα που βρίσκονται μέσα σε αυτή την πολιτική κίνηση αντιλαμβάνονται την μουσική και την τέχνη τόσο κοντόφθαλμα σε τι ακριβώς διαφέρει η αντιμετώπισή τους απέναντι στην εμφάνιση και τον ενδυματολογικό κώδικα ενός οπαδού του συγκεκριμένου ακραίου ήχου από την αντιμετώπιση που θα είχε απέναντι σε αυτή την εμφάνιση κάποιος εξίσου κοντόφθαλμος μπάτσος κάποιες δεκαετίες πριν...άρα είναι μια αντιμετώπιση τουλάχιστον οπισθοδρομική και εντελώς μεσαιωνικού τύπου και εδώ να προσθέσω πως το συμπέρασμα αυτό δεν κρύβει κανένα ίχνος προπαγανδιστικής μαλακίας απέναντι στο ΧΩΝΙ απλά είναι κάποια ερωτήματα που θέλοντας και μη ξεπετάγονται απ'το ηλίθιο μεταλλάδικο μυαλό μου.
   Eπειδή  λοιπόν γνωρίζω πως στην συντακτική σας ομάδα συμμετέχουν και αρκετοί καλλιτέχνες παρακάτω παραθέτω κάποια links τα οποία οδηγούν σε στίχους του συγκροτήματος για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται και πως ουδεμία σχέση έχουν με νεο-ναζιστικά κολοκύθια αλλά και σε κάποια video για να μπορέσετε να δείτε τη μουσική αρτιότητα που χαρακτήριζε τη συγκεκριμένη μπάντα,μιας που ο ιθύνων νους αυτής,ο τραγουδιστής-κιθαρίστας-συνθέτης CHUCK SHULDINER έχει αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο απ'το 2001 και προφανώς η μπάντα έχει πάψει από τότε να υπάρχει.

   LYRICS

  SPIRITUAL HEALING 
  INDIVIDUAL THOUGHT PATTERNS
  SECRET FACE
    
   VIDEOS

CHUCK SHULDINER'S SOLO
FLATTENING OF EMOTIONS
INDIVIDUAL THOUGHT PATTERNS

  Kαλό θα ήταν λοιπόν απ'δω και πέρα όταν ασχολείστε με κάτι το οποίο είναι έξω απ'τα χωράφια σας,να κάνετε, έστω, τον κόπο να ενημερώνεστε γι'αυτό και να μην κράζετε σαν γριές απ'το μπαλκόνι,μπερδεμένοι μέσα στην πλήρη σας αμάθεια. Επίσης καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιείται τους ίδιους τρόπους προπαγάνδας που χρησιμοποιούν και αυτοί γιατί είναι κάτι που χτυπάει πολύ άσχημα.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (LIFER) ΚΑΡΝΑΡΗΣ