Μετά από χρόνια αδράνειας εάν εξαιρέσεις ένα reunion με τον UDO το οποίο άρχισε και τελείωσε με κάποια περιοδεία χωρίς να αποδώσει καινούριους καρπούς οι ACCEPT ανακάλυψαν αυτόν εδώ τον κύριο ο οποίος μετά από χρόνια παρουσίας στα αζήτητα του Metal στερεώματος, μάλλον είρθε η ώρα του να δικαιωθεί,αυτός και μαζί του η απίθανη φωνάρα του.
H πρώην μπάντα,το όχημα έκφρασής του όλα αυτά τα χρόνια μέχρι την ανακάλυψή του απ'τους ACCEPT οι αμερικάνοι TT QUICK.Πρώτη δισκογραφική απόπειρα το 1986 το album "Μetal of Honor" θα μπορούσε να το κατατάξει κανείς στα pozer metal δεδωμένα της αμερικάνικης πραγματικότητας των 80's αλλά αυτό θα ήταν κάτι πολύ εύκολο.
Ο ήχος τους όντως πολύ κοντά στους ACCEPT δηλαδή ένα μείγμα απ'το καργιολίκι των AC / DC και την βαρβατίλα των JUDAS PRIEST αλλά σαφώς σε πιο μελωδικές φόρμες χωρίς όμως να να έχει καμμία σχέση με AOR εμετούς.Πιο rock όμως σίγουρα.
DELIVER ME (1989)
Δεν ξέρω γιατί μέχρι τώρα δεν είχα ακούσει τίποτα για αυτή την μπάντα γιατί είναι πραγματικά πολύ καλή.Το 89 κυκλοφορούν το δεύτερό τους δίσκο "Sloopy Seconds" ο οποίος κινείται επίσης στους ίδιους μουσικούς δρόμους με τον προκάτοχό του...Metal που ροκάρει και η φωνή του κυρίου Tornillo συνεχίζει να μοιράζει γούστα και να ακούγεται σαν την Metal εκδοχή του Bon Scott .
11 ολόκληρα χρόνια πέρασαν απ'το "Sloopy Seconds" και η αύρα των AC / DC έρχεται να στρογκυλοκαθήσει για τα καλά πάνω στη μουσική τους.Το άλμπουμ τους "Ink" του 2000 είναι μια βρωμοροκιά χωρίς προηγούμενο με πιο στοιβαρή παραγωγή και αλήτικο attitude.. και το καλύτερο απ'όλα είναι πως ο τύπος όσο μεγαλώνει η φωνή του γίνεται όλο και πιο βρώμικη...άρα καλύτερη!!!
9 χρόνια αργότερα οι ACCEPT αποφασίζουν να σοβαρευτούν και στην αναζήτησή τους για καινούριο frontman πέφτουν πάνω στον μικρό αυτό θεούλη.Με τη συνεισφορά του γρέζου της φωνής του που όταν θέλει είναι UDO αλλά γενικά δεν πολυψύνεται και πολύ καλά κάνει στέκονται και πάλι στα πόδια τους αλλά όχι και καλά "αξιοπρεπής" δίσκος και μαλακίες...οι τύποι επιστρέφουν για τα καλά κρατώντας όλα τα στοιχεία που τους έκαναν αυτό που είναι...και το καλύτερο απ'όλα είναι πως πραγματικά φαίνεται πως το κάνουν για να γουστάρουν πρώτα απ'όλα οι ίδιοι και μετά οι υπόλοιποι.
Με δύο απανωτές δισκάρες μέσα σε δυο χρόνια έρχονται να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και να βρωντοφωνάξουν πως οι παλιές καραβάνες ξέρουν ακριβώς πως παίζεται αυτό το πράγμα και οι νεώτεροι καλά θα κάνουν ν'ανοίξουν τα μάτια τους και να ξεστραβωθούν.Το σχολείο του Metal άνοιξε λοιπόν και πάλι με δυο δίσκους στη σειρά..."Blood of the Nations" 2010 και "Stalingrand" 2012.Όσοι πιστοί προσέλθετε...οι υπόλοιποι έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν θα καταλάβετε.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου